|
" گفتمان روشنفكري و نقش آن در شكل گيري دولت مطلقه رضا شاه پهلوي "
/ احمدرضا رحيمي كلاريجاني
؛ صادق زيباكلام مفرد
؛ احمد خالقي دامغاني
2020/08/28
| نام مرکز
|
:
|
دانشگاه تهران. دانشکده حقوق و علوم سیاسی
|
| نوع مدرک
|
:
|
پایان نامه فارسی
|
| شماره رکورد
|
:
|
1323083
|
| شماره مدرک
|
:
|
۲۰۵۲۳۰
|
| زبان مدرک
|
:
|
فارسی
|
| سرشناسه
|
:
|
رحيمي كلاريجاني، احمدرضا
|
| عنوان
|
:
|
گفتمان روشنفكري و نقش آن در شكل گيري دولت مطلقه رضا شاه پهلوي [پايان نامه]/ احمدرضا رحيمي كلاريجاني
|
| صفحه شمار
|
:
|
ث,۲۳۲ ص.ث,۲۳۲ص.
|
| دانشگاه/ دانشکده
|
:
|
دانشگاه تهران
|
| رشته تحصیلی
|
:
|
علوم سياسي
|
| مقطع تحصیلی
|
:
|
دكتري تخصصي PhD
|
| تاریخ دفاع
|
:
|
۱۳۸۸/۱۱/۱۸
|
| چکيده
|
:
|
چكيده
هرچند كه متخصصين و پژوهشگران علوم سياسي بخصوص نويسندگان تاريخ ايران معاصر از زواياي مختلف به حوادث سياسي ايران معاصر بويژه سالهاي استقرار دولت مشروطه از فراز و فرود مشروطه خواهي تا شكل گيري دولت مطلقه پهلوي پرداخته اند و در پاسخ به چرايي مستعجل بودن مشروطه خواهي و برآمدن رضاشاه دلايل متعددي را مطرح و مورد كنكاش قرار دادند اما به زعم ما قطعه هاي كور و نهاني وجود دارد كه واكاوي آن ما را در تبين چرايي مستعجل بودن مشروطه خواهي و برآمدن دولت مطلقه رضاشاه ياري مي نمايد. تبيين سير تحولات سالهاي 1285تا1320 با الگوبرداري از رهيافتهايي چون نظريه استبداد شرقي و شيوه توليد آسيايي، رهيافت وابستگي، نظريه تكوين دولت مطلقه، نظريه نظامهاي سلطاني و نظريه دولت رانتير، توسط محققان و پژوهشگراني چون آبراهاميان، كاتوزيان، نيكي كدي، جان فوران، شاپور رواساني، بشيريه، ... صورت پذيرفته است. با وجود تحقيقات ارزنده صورت گرفته بررسي موشكافانه و نقادانه سير تحولات مقطع مذكور، امكان واكاوي فراز و نشيبهاي سياسي اين دوره را فراهم مي نمايد. تبيين مفصل بندي و اجزاي مولفه هاي اثر گذار بر سير تحولات اين مقطع ما را به اين فرضيه هدايت نمود كه گفتمان روشنفكري نقشي تعيين كننده درفرايند شكل گيري تحولات سياسي ايران معاصر داشته است. لذا به منظور تبيين فرضيه مذكور چارچوب نظريه گفتمان بخصوص نظريات لاكلائو و موفه به عنوان مبناي روش شناسي اين رساله بكار گرفته شده است. در فصل اول اجزاء و چارچوب تحقيق پرداخته شد. و در فصول بعدي به تبيين گفتمان روشنفكري اختصاص يافت،هرچند كه گفتمان روشنفكري با كودتاي 1299 و پس از آن استقرار سلسله پهلوي به عرصه سپهر عمومي نقش تعيين كنندگي قواعد و چارچوب تحولات سياسي و اجتماعي و اقتصادي و فرهنگي را به عنوان گفتمان هژمون پيدا كرد اما تبيين اين فرآيند مستلزم بررسي تحولات سالهاي قبل از 1299 بوده است كه ما در اين رساله در ذيل عنوان گفتمان مشروطه خواهي به آن پرداخته ايم .مهمترين اجزاء مفصل بندي گفتمان مشروطه خواهي عبارت بود از : مجلس، تفكيك قوا، ملت، جامعه مدني و قانون، با استقرار نظام سياسي مشروطه و امكان انضمامي شدن اجزاي مشروطه خواهي فراهم گرديد. در چنين شرايطي اجزاء گفتمان مشروطه از معناي استعاري عبور و در شرايط معناي خاص عينيت يابي قرار گرفتند و در اين مرحله گفتمان مشروطه باسلسله اي ازبي قراريها روبروشدكه يكي از مهم ترين جلوه آن رامي توان درواگرايي درهمبستگي سياسي وحتي جغرافيايي ايران ملاحظه نمود.انسجام ويكپارچگي سياسي واجتماعي وسرزميني ايراني دچارشكاف شد. گفتمان مشروطه خواهي علي رغم دستيابي به يك پيروزي ظاهري وتبديل شدن به گفتمان هژمون با عينيت بخشيدن اجزايي چون مجلس وقانون ،دريك دوره تاريخي، مشروطه نتوانست پايداربماندطبيعي بود كه دراين شرايط نابسامان فكرتغيير اوج گيردرنظريه ها واسطوره هاي جديد براي رهايي آشفتگي وبي قراري ظهور نمايد.روشنفكران سرخورده ازمشروطه سردمداري تفكرسياسي رابرعهده گرفتند.روزنامه ها ومجلاتي چون كاوه،نامه فرهنگستان وآينده به كانون اصلي طرح نظريه ها وانديشه هاي جديدتبديل شدند ووزمينه هاي ظهورگفتماني نودرعرصه سياست رافراهم كردند.ناسيوناليسم،دولت مطلقه،سكولاريسم،مهم ترين اجزاء گفتمان درحال ظهورراتشكيل مي دادند.حاميان اين گفتمان جديد عمدتا روشنفكران سكولارقبلا مشروطه خواه بودند كه به جاي دموكراسي وآزادي اين بارمنادي استبدادمنورشده وبه دنبال ديكتاتوري مصلح وانقلابي گشتند تاايران رابه زوربه قافله تمدن نزديك كنند.گفتمان جديد سرانجام شخصيت خودرادررضاخان يافت واورابراي رسيدن به قدرت ياري كرد،رضاخان روشنفكرنبود،حتي به سختي خواندن ونوشتن مي دانست اماروشنفكران تصورمي كردند كه وي رابه زعم تربيت قزاقي اش مي توان باكمك هاي فكري به ديكتاتورمصلح ومعمارتوسعه ايران تبديل كرد. وبدين ترتيب چر اغ كم فروغ مشروطه پس ازبيست سال درجامعه ايراني به خاموشي گراييدوگفتمان جديدباتكيه برناسيوناليسم،سكولاريسم،تجددگرايي،دولت مطلقه شكل گرفت.
|
|
|
:
|
Abstract
Although experts and scientists of political science, particularly authors of contemporary history of Iran involved in political events in contemporary Iran from different points of view, especially years of establishment of constitutional government from ups and downs of constitutionalism to establishment of absolute Pahlavi regime and present various responses to the question of hasty of constitutionalism and kingship of Reza Shah, but because there are some uncertainties and hidden points that surveying them will help up in explaining of hasty of constitutionalism and raising of absolute regime of Reza Shah. Explaining of evolutions of 1906 to 1941 by modeling from acceding like theory of East dictatorship and method of Asian production, interdependence accede, theory of genesis of absolute government, theory of imperial system, and theory of Rantir government, by investigators such as Abrahamian, Katozian, Niki Kadi, John Foran, Shapoor Rovasani, Bashirieh, and so. Despite of valuable researches, minutely and critical examination of evolutions of the aforesaid period will provide evaluation of political ups and downs. Explaining of aspects and effective elements on evolutions in this period guide us to the theory of intellectual discussion has had a determining role in establishment process of Political evolution in contemporary Iran. So, for explaining of the abovementioned hypothesis, discussion theory’s framework, particularly Laklao and Mofe’s theories were used as methodology basis of the thesis. In first chapter, elements and frameworks of the research are presented. And in the next chapters, explaining of intellectual discussion are presented; though, intellectual discussion, during putsch 1920 and after that, establishment of Pahlavi regime in general heaven era, was accounted as discussions in determining role on the framework of social, economical, cultural and political evolutions, but explanation of this process needs examination of the evolutions before 1920; which in the present thesis we involved in it as constitutionalism. The most important elements of constitutionalism discussion are as follows: the Parliament, separation of powers, the nation, civil community and laws, which are provided by establishment of political system and joining probability of constitutionalism elements. In this situation, elements of constitutionalism discussion pass through metaphorical meaning and place in special concept of identicalness. And in this stage, constitutionalism discussion encountered with a series of undisciplined matters that one of the most important feature of it is divergence in political solidarity and even geographical matters of Iran. Political and social solidarity of Iran has broken. Although constitutionalism discussion reached to superficial success, but identity of some parts like the Parliament and law, in a historical period, constitutional government could not be stable. It was natural that in these disorganized situations, changing thoughts arises and new myths emerge for freedom from rummages. The disillusioned intellectuals from constitutional government undertake guidance of political thoughts. Several newspapers and magazines such as Kaveh, Name Farhangestan, and Ayandeh were changed to the central part of new theories and thoughts and provided some fields in emergence of a new political discussion. Nationalism, absolute government, secularism, was the most essential parts of discussion. Advocators of the new discussion were mainly the intellectuals of secular who were previously constitutionalist; which were following reformer and revolution dictatorship instead of democracy and freedom in order that making Iran closer to civilization. The new discussion found its features in Reza Khan and assisted him in reaching to power. He was not intellectual; even he knew reading and writing very little, but the intellectuals believe that they could change him, despite of his Cossack’s treatment, to reformer dictator and development architect of Iran. Thus, constitutional government diminished after twenty years in Iran and the new discussion was created in reliance with nationalism, secularism, modernity and absolute government
|
| موضوع
|
:
|
گفتمان
|
|
|
:
|
Discourse
|
|
|
:
|
روشنفكران
|
|
|
:
|
Intellectuals
|
|
|
:
|
نويسندگان ايراني
|
|
|
:
|
Iranian authors
|
|
|
:
|
رضا پهلوي، شاه ايران، 1257-1323
|
|
|
:
|
Reza Pahlavi, Shah of Iran, 1878-1944
|
|
|
:
|
انسجام اجتماعي
|
|
|
:
|
Social cohesion
|
| شناسه افزوده
|
:
|
مصلي نژاد، عباس ، داور داخلي
|
|
|
:
|
زيباكلام مفرد، صادق ، استاد راهنما
|
|
|
:
|
خالقي دامغاني، احمد ، مشاور
|
|
|
:
|
احمدي، حميد ، مشاور
|
|
|
:
|
ابوالحسني، سيدرحيم ، داور داخلي
|
|
|
:
|
خالقي، احمد ، مشاور علمي
|
| شناسه افزوده
|
:
|
دانشگاه تهران-- حقوق و علوم سياسي-- علوم سياسي-- علوم سياسي
|
| |